| forcer (v) [obliger] | | druk uitoefenen (v) [obliger] | |
| forcer (v) [contraindre] | | druk uitoefenen (v) [contraindre] | |
| forcer (v) [personne] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | noodzaken (v) [personne] - genoodzaakt
- noodzaakt
- noodzaken
- noodzaakten
- noodzaakte
| |
| forcer (v) [obliger] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | noodzaken (v) [obliger] - genoodzaakt
- noodzaakt
- noodzaken
- noodzaakten
- noodzaakte
| |
| forcer (v) [contraindre] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | noodzaken (v) [contraindre] - genoodzaakt
- noodzaakt
- noodzaken
- noodzaakten
- noodzaakte
| |
| forcer (v) [personne] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | nopen (v) [personne] - genoopt
- nopen
- noopt
- noopten
- noopte
| |
| forcer (v) [obliger] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | nopen (v) [obliger] - genoopt
- nopen
- noopt
- noopten
- noopte
| |
| forcer (v) [contraindre] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | nopen (v) [contraindre] - genoopt
- nopen
- noopt
- noopten
- noopte
| |
| forcer (v) [personne] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | verplichten (v) [personne] - verplicht
- verplichten
- verplicht
- verplichtten
- verplichtte
| |
| forcer (v) [obliger] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | verplichten (v) [obliger] - verplicht
- verplichten
- verplicht
- verplichtten
- verplichtte
| |
| forcer (v) [contraindre] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | verplichten (v) [contraindre] - verplicht
- verplichten
- verplicht
- verplichtten
- verplichtte
| |
| forcer (v) [contraindre] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | opleggen (v) {n} [contraindre] - opgelegd
- legt op
- leggen op
- legde op
- legden op
| |
| forcer (v) [personne] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | dwingen (v) [personne] - gedwongen
- dwingen
- dwingt
- dwongen
- dwong
| |
| forcer (v) [obliger] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | dwingen (v) [obliger] - gedwongen
- dwingen
- dwingt
- dwongen
- dwong
| |
| forcer (v) [contraindre] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | dwingen (v) [contraindre] - gedwongen
- dwingen
- dwingt
- dwongen
- dwong
| |
| forcer (n v) [compel (someone to do something)] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | dwingen (n v) [compel (someone to do something)] - gedwongen
- dwingen
- dwingt
- dwongen
- dwong
| |
| forcer (n v) [cause to occur, overcoming resistance] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | afdwingen (n v) [cause to occur, overcoming resistance] - afgedwongen
- dwingen af
- dwingt af
- dwongen af
- dwong af
| |
| forcer (v) [ouvrir] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | openwrikken (v) [ouvrir] - opengewrikt
- wrikken open
- wrikt open
- wrikten open
- wrikte open
| |
| forcer (v) [personne] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | forceren (v) [personne] - geforceerd
- forceren
- forceert
- forceerde
- forceerden
| |
| forcer (v) [ouvrir] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | forceren (v) [ouvrir] - geforceerd
- forceren
- forceert
- forceerde
- forceerden
| |
| forcer (v) [obliger] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | forceren (v) [obliger] - geforceerd
- forceren
- forceert
- forceerde
- forceerden
| |
| forcer (v) [contraindre] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | forceren (v) [contraindre] - geforceerd
- forceren
- forceert
- forceerde
- forceerden
| |
| forcer (n v) [cause to occur, overcoming resistance] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | forceren (n v) [cause to occur, overcoming resistance] - geforceerd
- forceren
- forceert
- forceerde
- forceerden
| |
| forcer (v) [ouvrir] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | openbreken (v) {n} [ouvrir] - opengebroken
- breekt open
- breken open
- braken open
- brak open
| |
| forcer (v) [personne] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | opleggen (v) {n} [personne] - opgelegd
- legt op
- leggen op
- legde op
- legden op
| |
| forcer (v) [obliger] - aies forcé
- aient forcé
- forces
- forcent
| | opleggen (v) {n} [obliger] - opgelegd
- legt op
- leggen op
- legde op
- legden op
| |